~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
* από το 1988 * Τριάντα (30) xρόνια στο χώρο των εκδόσεων * στηρίζουμε τους δημιουργούς... και είμαστε δίπλα στους ανα-Γνώστες με αγάπη και σεβασμό στο βιβλίο.............. email: yfosmagazine@gmail.com
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~
"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009
Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009
Ημερολόγια επιτραπέζια και τοίχου...
Οι εκδόσεις μας αναλαμβάνουν
την επιμέλεια και έκδοση Ημερολογίων
(επιτραπέζια και τοίχου).
Φιλικές τιμές και άριστη ποιότητα.
τηλέφωνο παραγγελιών: 22940 99125 22940 99125
Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009
YΦΟΣ
επιθεώρηση λόγου & τέχνης
http://www.yfos-texnes.blogspot.com/
Βιβλιογραφία
Λογοτεχνικά Περιοδικά (1974 κ.έ.)
Πληροφοριακά λήμματα για τρέχοντα και μη λογοτεχνικά περιοδικά
Βιβλιογραφία:
http://www.yfos-magazine.gr/
http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/periodica.htm
επιθεώρηση λόγου & τέχνης
http://www.yfos-texnes.blogspot.com/
Βιβλιογραφία
Λογοτεχνικά Περιοδικά (1974 κ.έ.)
Πληροφοριακά λήμματα για τρέχοντα και μη λογοτεχνικά περιοδικά
Το Ύφος είναι μια επιθεώρηση που φιλοξενεί επιφυλλίδες, άρθρα, κριτικά ή ενημερωτικά κείμενα και συνεντεύξεις για έναν ευρύ κύκλο θεμάτων όπως: η λογοτεχνία, η φιλοσοφία, η μουσική, τα εικαστικά, το θέατρο, ο κινηματογράφος, ο χώρος της επικοινωνίας και της διαφήμισης. Παρακολουθεί, επίσης, στενά και ποικιλοτρόπως τα τεκταινόμενα στον εκδοτικό χώρο: δημοσιεύει συνεντεύξεις με εκδότες, ενημερωτικά άρθρα για τις δραστηριότητες του ΕΚΕΒΙ και γενικότερες ειδήσεις από τον εκδοτικό χώρο. Γενικά η ύλη του, ιδίως στα πρώτα τεύχη, συνδέεται άμεσα με την τρέχουσα εκδοτική παραγωγή αλλά και με την τρέχουσα πολιτιστική κίνηση στο κέντρο και την περιφέρεια.
Ειδικότερα, παρέχει ενημέρωση για εκδηλώσεις, εκθέσεις βιβλίων, δραστηριότητες συλλόγων, λογοτεχνικούς διαγωνισμούς κτλ. Ακόμα, αφιερώνει σελίδες του σε συγκεκριμένους λογοτέχνες που για διάφορους λόγους βρίσκονται στην επικαιρότητα: π.χ. με αφορμή τα 100χρονα του Καρυωτάκη δημοσιεύει κείμενο του Γιώργου Πετρόπουλου για τον Καρυωτάκη τχ. 4, ενώ στο τχ. 8 κάνει ένα μικρό αφιέρωμα στον Νίκο Μπακόλα με αφορμή το θάνατό του. Ακόμα, συχνά παρουσιάζει σύγχρονα ή και παλαιότερα λογοτεχνικά περιοδικά, διατηρεί στήλη σχετικά με τα έντυπα και τα βιβλία που λαμβάνει η διεύθυνση, καθώς επίσης και στήλη με επιστολές αναγνωστών. Μεγάλο μέρος της προαναφερθείσας ύλης αποτελούν αναδημοσιεύσεις από εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία, ομιλίες από πρόσφατες εκδηλώσεις ή απομαγνητοφωνήσεις ραδιοφωνικών εκπομπών συνεργατών του περιοδικού.
Σημαντικό και ενδιαφέρον κομμάτι της ύλης αποτελούν οι συνεντεύξεις με ανθρώπους από το χώρο των γραμμάτων και των τεχνών: π.χ. συνεντεύξεις με τον Φρέντυ Γερμανό, τον Γιώργη Γιατρομανωλάκη, την Ιωάννα Καρατζαφέρη, την Ιωάννα Καρυστιάνη, τον Γιάννη Κοντό, τον Δημήτρη Μυταρά, τη Μαρία Ρεζάν, τον Μανόλη Σαββίδη, τη Διδώ Σωτηρίου, την Ευγενία Φακίνου, τον Αντώνη Φωστιέρη, τον Στρατή Χαβιαρά κ.ά. Τις συνεντεύξεις έχουν πάρει στο μεγαλύτερο μέρος τους η βασική συνεργάτιδα του περιοδικού Μαίρη-Γιώτα Φιορεντίνου και ο διευθυντής του περιοδικού Πάνος Αϊβαλής.
Χαρακτηριστικό του περιοδικού είναι η πολυσυλλεκτικότητα και η διάθεση για άνοιγμα σε διαφορετικές φωνές από κάθε χώρο (γεγονός που αποτυπώνεται και από το πλήθος των συνεργατών): π.χ. στη στήλη της μουσικής αφιερώνονται σελίδες για τον Σκαλκώτα ή τις εκδηλώσεις στο Μέγαρο Μουσικής, αλλά και για τον Τσιτσάνη ή τη Sheila Jordan· στη στήλη των εικαστικών και για τον Θεοτοκόπουλο αλλά και για τη συλλογή σύγχρονης ζωγραφικής και γλυπτικής του Γιώργου Κωστόπουλου.
Όσον αφορά τη λογοτεχνία, αφενός μεν δίνεται προσοχή σε γνωστά ονόματα όπως ο Μανόλης Αναγνωστάκης, η Ζωή Καρέλλη ή ο Τίτος Πατρίκιος (με βιβλιοκρισίες, αφιερώματα (π.χ. στον Αργύρη Χιόνη (τχ. 6), στον Γ. Σαραντάρη και τον Γιώργο Σκαμπαρδώνη (τχ. 8)), συνεντεύξεις, λογοτεχνικά κείμενα, κείμενα των ίδιων των συγγραφέων για τη δουλειά τους. Αφετέρου, σύμφωνα και με το εκδοτικό σημείωμα, το περιοδικό «έρχεται να δώσει φιλο-ξενία [sic] στους πρωτοεμφανιζόμενους ''νέους'' στα νεοελληνικά γράμματα». Ενδεικτικά αναφέρουμε στην πεζογραφία τους διηγηματογράφους Γ. Ανδρικόπουλο, Πόπη Βερνάρδου, Γιάννη Ασημακόπουλο και στην ποίηση τους: Ν. Αργυρόπουλο, Ε. Βακαλό, Κανή Καραβά, Πέτρο Κασιμάτη, Βασίλη Ραϊκόφτσαλη, Α. Σκιαθά και Ασημίνα Χασσάνδρα, μετέπειτα εκδότρια του περιοδικού Δέλεαρ. Άλλοι συνεργάτες (τακτικοί και έκτακτοι, παλαιότεροι και πιο πρόσφατοι): Πάρης Αϊβαλής, Μ. Αποστολάτος, Γιώργος Αριστηνός, Ν. Βαλαωρίτης, Γιάννης Δασκαλάκης, Μαίρη Ζωγράφου, Αγγελική Θεοδωροπούλου, Βασίλης Καλαμαράς, Γιώργος Καραβασίλης, Δημήτρης Καραμβάλης. Γιώργος Καραντώνης, Βαγγ. Κάσσος, Κώνστα Λάβδα, Χρ. Μαλεβίτσης, Γιώργος Μαρκόπουλος, Α. Παγουλάτος, Παυλίνα Παμπούδη, Γ. Α. Ρηγάτος, Αριστοτέλης Σπύρου, Χρήστος Τουμανίδης, και πολλοί άλλοι.
Παρόλο που και η πεζογραφία εκπροσωπείται στο Ύφος, η πλάστιγγα γέρνει μάλλον προς τη μεριά της ποίησης, όπως και προς τη μεριά της ελληνικής έναντι της ξένης λογοτεχνίας, αν και μεταφράζονται π.χ. κείμενα του Baudelaire ή του Πάστερνακ και κείμενα για τον Τom Robins και τον Arno Schmidt, ενώ στο τχ. 2 υπάρχει αφιέρωμα στην Αραβική ποίηση. Το περιοδικό δεν παραλείπει να φωτίσει και τα κυπριακά γράμματα και τέχνες: ήδη στο πρώτο τεύχος παρουσιάζονται τα κυπριακά μεταπολιτευτικά περιοδικά, στο τχ. 4 δημοσιεύεται συνέντευξη με τον ζωγράφο Γιώργο Μαυροΐδη, μια βιβλιοκρισία για τη συλλογή Εκπρόθεσμα του Κώστα Μόντη και ποιήματα του Έκτορα Πατριώτη, ενώ στο τχ. 5 υπάρχει συνέντευξη με τον Κυριάκο Χαραλαμπίδη με αφορμή βράβευσή του.
Επίσης, διακρίνεται μια διάθεση ανάπτυξης του προβληματισμού γύρω από τη λογοτεχνία, προβολής νέων ή διαφορετικών μορφών έκφρασης και πειραματισμού: στο τχ. 3 περιλαμβάνονται κείμενα που αφορούν τη θεωρία της λογοτεχνίας, στα τεύχη 2 και 3 μελέτες εισάγουν τον αναγνώστη στη Γλωσσοκεντρική Ποίηση, ενώ το τχ. 12 αφιερώνεται στις πρωτοπορίες και τη μετανεωτερική σκέψη. Επίσης, ενδεικτική είναι η -σε συνεργασία με το ΕΚΕΒΙ- διοργάνωση διαγωνισμού ποίησης, λογοτεχνίας, ζωγραφικής, γλυπτικής και σκίτσου μεταξύ των κρατουμένων των ελληνικών φυλακών, που αποτέλεσε και το έναυσμα για ευρύτερο προβληματισμό και συζήτηση με θέμα: «Φυλακές, κείμενα, συγγραφείς» (τχ. 9-10). Συμμετέχοντες: Αντώνης Βγόντζας, Μυρσίνη Ζορμπά, Γεώργιος Κουμάντος, Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης, Ηλίας Πετρόπουλος κ.ά.
Τέλος, το 13ο τεύχος, το οποίο επιμελήθηκε η Πόπη Α. Βερνάρδου, είναι αποκλειστικά αφιερωμένο στον Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αναστάσιο Α. Βερνάρδο και περιλαμβάνει φιλοσοφικά και νομικά δοκίμια του ιδίου, καθώς επίσης και κείμενα ανθρώπων που γνώριζαν τη ζωή και το έργο του.
Βιβλιογραφία:
http://www.yfos-magazine.gr/
http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/periodica.htm
Πέρσα Αποστολή
Πέμπτη 16 Απριλίου 2009
Μια συλλογή δεκατριών φανταστικών αφηγημάτων, της Πόπης Βερνάρδου με τίτλο "Dejavu" από τις εκδόσεις του περιοδικού ΥΦΟΣ.
Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο της Πόπης Βερνάρδου με τίτλο Dejavu, σελίδες 210, από τις εκδόσεις του περιοδικού ΥΦΟΣ.
Πρόκειται για μια συλλογή δεκατριών φανταστικών αφηγημάτων, στα οποία οι ήρωες, απροσάρμοστοι, παρείσακτοι, περιθωριακοί, περιπλανιούνται στο Μαρόκο ή στο Μεξικό, μέσα στους πίνακες του Βαν Γκογκ ή σ’ ένα μυστηριώδες δάσος. Ξέρουν ότι υφίστανται τις συνέπειες της απόφασής τους να διαφέρουν για να είναι πιο κοντά στις δικές τους επιθυμίες. Δε φοβούνται να περπατήσουν στην άκρη του γκρεμού. Δεν ανήκουν πουθενά και είναι υποχρεωμένοι να ζουν και να κινούνται σε ένα κόσμο που δεν μπορούν να κατανοήσουν. Περιμένουν την έκπληξη, το αλλόκοτο, το παράλογο ή δεν περιμένουν τίποτα, παρά βυθίζονται στις παραισθήσεις και τις φαντασιώσεις τους, έχοντας ήδη εισέλθει για τα καλά στο προσωπικό τους σύμπαν".
Η Πόπη Βερνάρδου γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη με καταγωγή από τα Κύθηρα και τη Δράμα. Τελείωσε τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι δικηγόρος. Προηγούμενα βιβλία της: “Τι απέγινε η Σταχτοπούτα”, αφήγημα, από τις εκδόσεις “FUTURA” και «Χουανίτα», μυθιστόρημα, από τα «Ελληνικά Γράμματα». Συμμετέχει με δυο διηγήματα στην ανθολογία φανταστικών διηγημάτων με τίτλο «Τρεις ματιές τ’ αλλάζουν όλα», εκδόσεις Φανταστικός Κόσμος, 2007. Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά Ύφος, Big Bang και Φανταστικά Χρονικά.
Είναι μέλος της Αθηναϊκής Λέσχης Επιστημονικής Φαντασίας.
Διατίθεται από τα παρακάτω βιβλιοπωλεία:
* ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ, Γραβιάς 3-5, Aθήνα
* ΚΟΑΝ Σκουφά 64, Αθήνα
* Κεντρική Διάθεση: ΕΚΔΟΣΕΙΣ // ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΥΦΟΣ
* Πυθίας 6, Πλ. Κυψέλης Τηλ. 210 3245.771
Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009
Παρουσίαση του βιβλίου της Ελένης Μπερτσάτου,
«Λήδα-λευκές σελίδες» της Ελένης Μπερτσάτου
Εκδήλωση / παρουσίαση του βιβλίου της Ελένης Μπερτσάτου, «Λήδα-λευκές σελίδες»μυθιστόρημα
έκδοση του περιοδικού «Ύφος»,
την Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009 και 6.00 μ.μ.
στην Aίθουσα Tρίτση στο Πνευματικό Kέντρο του Δήμου Aθηναίων Ακαδημίας 50.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν: Δημήτρης Η. Λoυκάς, καθηγητής Κoινωνιoλόγoς-Πoλιτειoλόγoς, πρόεδρος της Ένωσης Δημοσιογράφων Συγγραφέων Τουρισμού Ελλάδος,
Στέλιος Ροδαρέλης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελ/σου,αποσπάσματα διαβάζει η Ντίνα Ρίτσου συγγραφέας, ηθοποιός.
Προλογίζει ο Πάνος Σ. Αϊβαλής, δημοσιογράφος-εκδότης
**********************************************
Όταν άρχισα να γράφω δεν ήξερα ότι υπήρχε ο χώρος αυτός με την μορφή που αναγνωρίζετε μέσα στη Κοινωνία.
Ήθελα να εκφραστώ, δεν είχα άλλο τρόπο εκτός από το γράψιμο.
Καθόμουνα στην αυλή του σπιτιού μας στο χωριό και έγραφα, ποιήματα ή φανταζόμουνα ιστορίες σαν αυτές που άκουγα από τις γυναίκες που μαζευόντουσαν τα απογεύματα και έψηναν καφέ που μοσχομύριζε γαρύφαλλο.
- Ποιος ο λόγος που προκάλεσε την επιθυμία (το κλικ);
Σήμερα μπορώ να προσδιορίσω το λόγο που άρχισα να γράφω. Ήτανε η μεγάλη μου επιθυμία να γράψω για τους ανθρώπους της εποχής, γι΄ αυτά που είχαν βιώσει, για τις γυναίκες γι΄ αυτά που έκρυβαν τόσο καλά, για τις θλιμμένες ή τις χαμένες ματιές που κρυφοκοίταζαν πίσω από τα κουρτινάκια ενός παραθύρου. Ήθελα να γράψω για το ποτήρι το κρασί που αντιφέγγιζε στο γυαλί του τα υγρά μάτια του κάθε άντρα μέσα στα καφενεία.
Η ενέργεια της εφηβείας πνιγότανε μέσα στον κοινωνικό ιστό, ήθελα να επαναστατήσω, ήμουν όμως εκ των προτέρων σίγουρη ότι θα έσπαζα τα όνειρά μου. Τα ελευθέρωσα λοιπόν μέσα στις σελίδες του μπλε τετραδίου.
- Γιατί το αναγνωστικό κοινό πρέπει να προτιμήσει το έργο σας, ποιος λόγος;
Πιστεύω ότι η γνώση δεν είναι κτήμα κανενός.
Για μένα είναι ευλογία να δίνεις και να παίρνεις από το θεϊκό αλισβερίσι της γνώσης. Τότε γίνεσαι φωτεινός.
Δεν μπορείς να προτείνεις στον αναγνώστη αυτό που εσύ πιστεύεις ότι είναι καλύτερο. Τα βιώματα και το έργο σου αφορούν εσένα. Όμως το βιβλίο μου αναφέρεται σε καθημερινές συμπεριφορές.
Μόλις συναντήσουμε ένα δικό μας άνθρωπο, οι πρώτες λέξεις είναι ‘καλημέρα, είσαι καλά;’ σκεφτείτε πόσες φορές το έχουμε πει. Είναι απλό.
Αυτό που έχει σημασία είναι ο αναγνώστης του βιβλίου να συναντήσει κάποια δική του συμπεριφορά ή μια εικόνα που κάποτε πέρασε φευγαλέα από τη ζωή του και δεν την αξιολόγησε όσο έπρεπε.
Ίσως σκεφτεί, ή μπορεί να θεωρήσει με τα σημερινά δεδομένα ότι δεν γίνονται έτσι τα γεγονότα.
Εγώ όμως σας ερωτώ; Οι εποχές που έχει διανύσει το ανθρώπινο γένος δημιούργησαν καμιά αλλαγή στη ροή του αίματός του; Όχι βέβαια. Άρα τα αισθήματα, τα συναισθήματα είναι πάντα τα ίδια, το περιτύλιγμα ή οι δικλείδες που τα ασφαλίζουν, ίσως, να έχουν αλλάξει.
Και αν προσθέσετε πως η κοινωνία έχει πάρει άλλη τροπή και «Δεν βαριέσαι βρε αδελφέ, τίποτα δεν αλλάζει» εγώ αντιστέκομαι. Δεν κάνω και πολλά, αλλά, θα παραμείνω ένας μικρός πυρήνας και ίσως μέσα από τις σελίδες του βιβλίου να συναντηθώ με άλλους μικρούς πυρήνες.
Αυτό θα είναι δημιουργικό και η ζωή μας θα συνεχίζετε.
Ο στίχος ενός τραγουδιού του Παντελή Θαλασσινού λεει
«Καράβια είμαστε που ρίχνονται στο κύμα, ..
Και κλείνει το στίχο με το εξής συμβολικό
«Ο θάνατος και το μεγάλο κρίμα είναι να μένουμε δεμένα στη στεριά»
Ο λόγος, ή αλλιώς η ανάγκη μου,
Θέλω να επικοινωνήσω με τους ανθρώπους. Το ζητούμενο ήταν πάντα η σύσταση των ομάδων της κοινωνίας, σήμερα όμως ζούμε με προσανατολισμό την αποκλειστική σύσταση της μονάδας.
Να εξηγήσω, σε όλες τις φάσεις της ζωής μας η επικοινωνία είναι αναγκαία στον καθένα, έτσι αναγνωρίζετε η διαφορετικότητά μας, όχι de facto – αναγνώρισέ με είμαι εγώ, αλλά, γνώρισέ με και μαζί μπορούμε να δούμε ένα γεγονός, ένα αντικείμενο από πολλές πλευρές και αυτό είναι πλούτος γνώσης.
‘Έχω πρόβλημα, σου μιλάω, είσαι φίλη με ακούς, σου μιλάω για να επικοινωνήσω μαζί σου.
Με ακούς, δεν λες τίποτα, δεν θέλεις να επικοινωνήσεις μαζί μου, είμαι σίγουρη γι΄ αυτό.
Και τότε θα ρωτήσεις. Πήγε χαμένη η ανάγκη της επικοινωνίας; Όχι δεν πήγε χαμένη για μένα γιατί φώναξα την ανάγκη μου και ξέρω ότι με άκουγες όσο εγώ μιλούσα. Ακόμη δεν έχεις την δύναμη να δείξεις την δική σου ανάγκη. Τα βράδια όμως που κουβεντιάζεις με τον εαυτό σου και παρουσιάζονται τα δικά σου θέλω μπροστά στα μάτια της φαντασίας σου, εκείνη τη στιγμή να είσαι σίγουρη, η επικοινωνία μας ήτανε δυνατή και σε βοηθάει να μιλήσεις έστω και με τον εαυτό σου.
Παρατηρήστε τις ενέργειες των ανθρώπων στο δρόμο, μιλήστε μαζί τους, καθίστε στη στάση ενός λεωφορείου και αφουγκραστείτε. ‘πόσοι άνθρωποι θέλουν να μιλήσουν, να επικοινωνήσουν με τον άλλο άνθρωπο.
Δείτε στο δρόμο ανθρώπους κάποιας ηλικίας που παραμερίζουν να περάσει ο άλλος, ένα σημάδι σεβασμού, αγωγής προς τον άλλον, επικοινωνώ με τον άγνωστο, δεν μιλάω μαζί του, το χαμόγελό του όμως ή το ευχαριστώ του γεμίζει την καθημερινότητά μας. Αυτή είναι για μένα η επικοινωνία με τους ανθρώπους, με το βιβλίο όμως η επικοινωνία είναι διαφορετική. Βγαίνει η σκέψη μου και γίνετε γραμμές, λέξεις μαγικές, ή σκληρές πάνω σε ένα άσπρο χαρτί, ο αναγνώστης ανοίγει τις σελίδες διαβάζει τις λέξεις και στη δική του σκέψη γίνονται τόποι όπου ταξιδεύει με τη φαντασία του. εκείνη τη στιγμή κάνουμε ένα ταξίδι μαζί ο αναγνώστης και εγώ. Δεν έχει σημασία που δεν γνωριζόμαστε προσωπικά. Επικοινωνούμε και γευόμαστε ψυχικές χαρές ή ψάχνουμε μέσα μας να βρούμε καινούργια μονοπάτια γνώσης.
***
* Μέρος συνέντευξης που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΧΡΟΝΟΣ τον Μάρτιο του 2007,
*δείτε περισσότερα και στο ιστολόγιο:
http://yfos-texnes.blogspot.com/
Εκδήλωση / παρουσίαση του βιβλίου της Ελένης Μπερτσάτου, «Λήδα-λευκές σελίδες»μυθιστόρημα
έκδοση του περιοδικού «Ύφος»,
την Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009 και 6.00 μ.μ.
στην Aίθουσα Tρίτση στο Πνευματικό Kέντρο του Δήμου Aθηναίων Ακαδημίας 50.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν: Δημήτρης Η. Λoυκάς, καθηγητής Κoινωνιoλόγoς-Πoλιτειoλόγoς, πρόεδρος της Ένωσης Δημοσιογράφων Συγγραφέων Τουρισμού Ελλάδος,
Στέλιος Ροδαρέλης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελ/σου,αποσπάσματα διαβάζει η Ντίνα Ρίτσου συγγραφέας, ηθοποιός.
Προλογίζει ο Πάνος Σ. Αϊβαλής, δημοσιογράφος-εκδότης
**********************************************
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ της Ελένης Μπερτσάτου*
-Από πότε είστε στο χώρο της Λογοτεχνίας;Όταν άρχισα να γράφω δεν ήξερα ότι υπήρχε ο χώρος αυτός με την μορφή που αναγνωρίζετε μέσα στη Κοινωνία.
Ήθελα να εκφραστώ, δεν είχα άλλο τρόπο εκτός από το γράψιμο.
Καθόμουνα στην αυλή του σπιτιού μας στο χωριό και έγραφα, ποιήματα ή φανταζόμουνα ιστορίες σαν αυτές που άκουγα από τις γυναίκες που μαζευόντουσαν τα απογεύματα και έψηναν καφέ που μοσχομύριζε γαρύφαλλο.
- Ποιος ο λόγος που προκάλεσε την επιθυμία (το κλικ);
Σήμερα μπορώ να προσδιορίσω το λόγο που άρχισα να γράφω. Ήτανε η μεγάλη μου επιθυμία να γράψω για τους ανθρώπους της εποχής, γι΄ αυτά που είχαν βιώσει, για τις γυναίκες γι΄ αυτά που έκρυβαν τόσο καλά, για τις θλιμμένες ή τις χαμένες ματιές που κρυφοκοίταζαν πίσω από τα κουρτινάκια ενός παραθύρου. Ήθελα να γράψω για το ποτήρι το κρασί που αντιφέγγιζε στο γυαλί του τα υγρά μάτια του κάθε άντρα μέσα στα καφενεία.
Η ενέργεια της εφηβείας πνιγότανε μέσα στον κοινωνικό ιστό, ήθελα να επαναστατήσω, ήμουν όμως εκ των προτέρων σίγουρη ότι θα έσπαζα τα όνειρά μου. Τα ελευθέρωσα λοιπόν μέσα στις σελίδες του μπλε τετραδίου.
- Γιατί το αναγνωστικό κοινό πρέπει να προτιμήσει το έργο σας, ποιος λόγος;
Πιστεύω ότι η γνώση δεν είναι κτήμα κανενός.
Για μένα είναι ευλογία να δίνεις και να παίρνεις από το θεϊκό αλισβερίσι της γνώσης. Τότε γίνεσαι φωτεινός.
Δεν μπορείς να προτείνεις στον αναγνώστη αυτό που εσύ πιστεύεις ότι είναι καλύτερο. Τα βιώματα και το έργο σου αφορούν εσένα. Όμως το βιβλίο μου αναφέρεται σε καθημερινές συμπεριφορές.
Μόλις συναντήσουμε ένα δικό μας άνθρωπο, οι πρώτες λέξεις είναι ‘καλημέρα, είσαι καλά;’ σκεφτείτε πόσες φορές το έχουμε πει. Είναι απλό.
Αυτό που έχει σημασία είναι ο αναγνώστης του βιβλίου να συναντήσει κάποια δική του συμπεριφορά ή μια εικόνα που κάποτε πέρασε φευγαλέα από τη ζωή του και δεν την αξιολόγησε όσο έπρεπε.
Ίσως σκεφτεί, ή μπορεί να θεωρήσει με τα σημερινά δεδομένα ότι δεν γίνονται έτσι τα γεγονότα.
Εγώ όμως σας ερωτώ; Οι εποχές που έχει διανύσει το ανθρώπινο γένος δημιούργησαν καμιά αλλαγή στη ροή του αίματός του; Όχι βέβαια. Άρα τα αισθήματα, τα συναισθήματα είναι πάντα τα ίδια, το περιτύλιγμα ή οι δικλείδες που τα ασφαλίζουν, ίσως, να έχουν αλλάξει.
Και αν προσθέσετε πως η κοινωνία έχει πάρει άλλη τροπή και «Δεν βαριέσαι βρε αδελφέ, τίποτα δεν αλλάζει» εγώ αντιστέκομαι. Δεν κάνω και πολλά, αλλά, θα παραμείνω ένας μικρός πυρήνας και ίσως μέσα από τις σελίδες του βιβλίου να συναντηθώ με άλλους μικρούς πυρήνες.
Αυτό θα είναι δημιουργικό και η ζωή μας θα συνεχίζετε.
Ο στίχος ενός τραγουδιού του Παντελή Θαλασσινού λεει
«Καράβια είμαστε που ρίχνονται στο κύμα, ..
Και κλείνει το στίχο με το εξής συμβολικό
«Ο θάνατος και το μεγάλο κρίμα είναι να μένουμε δεμένα στη στεριά»
Ο λόγος, ή αλλιώς η ανάγκη μου,
Θέλω να επικοινωνήσω με τους ανθρώπους. Το ζητούμενο ήταν πάντα η σύσταση των ομάδων της κοινωνίας, σήμερα όμως ζούμε με προσανατολισμό την αποκλειστική σύσταση της μονάδας.
Να εξηγήσω, σε όλες τις φάσεις της ζωής μας η επικοινωνία είναι αναγκαία στον καθένα, έτσι αναγνωρίζετε η διαφορετικότητά μας, όχι de facto – αναγνώρισέ με είμαι εγώ, αλλά, γνώρισέ με και μαζί μπορούμε να δούμε ένα γεγονός, ένα αντικείμενο από πολλές πλευρές και αυτό είναι πλούτος γνώσης.
‘Έχω πρόβλημα, σου μιλάω, είσαι φίλη με ακούς, σου μιλάω για να επικοινωνήσω μαζί σου.
Με ακούς, δεν λες τίποτα, δεν θέλεις να επικοινωνήσεις μαζί μου, είμαι σίγουρη γι΄ αυτό.
Και τότε θα ρωτήσεις. Πήγε χαμένη η ανάγκη της επικοινωνίας; Όχι δεν πήγε χαμένη για μένα γιατί φώναξα την ανάγκη μου και ξέρω ότι με άκουγες όσο εγώ μιλούσα. Ακόμη δεν έχεις την δύναμη να δείξεις την δική σου ανάγκη. Τα βράδια όμως που κουβεντιάζεις με τον εαυτό σου και παρουσιάζονται τα δικά σου θέλω μπροστά στα μάτια της φαντασίας σου, εκείνη τη στιγμή να είσαι σίγουρη, η επικοινωνία μας ήτανε δυνατή και σε βοηθάει να μιλήσεις έστω και με τον εαυτό σου.
Παρατηρήστε τις ενέργειες των ανθρώπων στο δρόμο, μιλήστε μαζί τους, καθίστε στη στάση ενός λεωφορείου και αφουγκραστείτε. ‘πόσοι άνθρωποι θέλουν να μιλήσουν, να επικοινωνήσουν με τον άλλο άνθρωπο.
Δείτε στο δρόμο ανθρώπους κάποιας ηλικίας που παραμερίζουν να περάσει ο άλλος, ένα σημάδι σεβασμού, αγωγής προς τον άλλον, επικοινωνώ με τον άγνωστο, δεν μιλάω μαζί του, το χαμόγελό του όμως ή το ευχαριστώ του γεμίζει την καθημερινότητά μας. Αυτή είναι για μένα η επικοινωνία με τους ανθρώπους, με το βιβλίο όμως η επικοινωνία είναι διαφορετική. Βγαίνει η σκέψη μου και γίνετε γραμμές, λέξεις μαγικές, ή σκληρές πάνω σε ένα άσπρο χαρτί, ο αναγνώστης ανοίγει τις σελίδες διαβάζει τις λέξεις και στη δική του σκέψη γίνονται τόποι όπου ταξιδεύει με τη φαντασία του. εκείνη τη στιγμή κάνουμε ένα ταξίδι μαζί ο αναγνώστης και εγώ. Δεν έχει σημασία που δεν γνωριζόμαστε προσωπικά. Επικοινωνούμε και γευόμαστε ψυχικές χαρές ή ψάχνουμε μέσα μας να βρούμε καινούργια μονοπάτια γνώσης.
***
* Μέρος συνέντευξης που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΧΡΟΝΟΣ τον Μάρτιο του 2007,
*δείτε περισσότερα και στο ιστολόγιο:
http://yfos-texnes.blogspot.com/
Διατίθεται από τις εκδόσεις ΥΦΟΣ, τηλ. 210-3625168, 210-3245771, 210-8656731
- Πυθίας 6, Πλ. Κυψέλης
και από το βιβλιοπωλείο ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ, Γραβιάς 3-5.
Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009
Εκδήλωση στο θέατρο "ΗΜΕΡΑ"για το συγγραφέα Νίκο Βαλλιανάτο
Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2006 και ώρα 8.00 μ.μ.
στο Θέατρο "Ημέρα"
Γεννηματά και Χατζηκωνσταντή στάση ΜΕΤΡΟ Πανόρμου
Λογοτεχνική βραδιά
αφιερωμένη στο συγγραφέα
Νίκο Βαλλιανάτο
Για το έργο του συγγραφέα θα μιλήσουν:
Ελένη Σαραντίτη, συγγραφέας κριτικός Λογοτεχνίας,
Μαρία Μαρκαντωνάτου, ποιήτρια, κριτικός λογοτεχνίας, φιλόλογος
Αποσπάσματα διαβάζει η Κατερίνα Γαβαλά, ηθοποιός
Συντονίζει και παρουσιάζει ο Πάνος Αϊβαλής, δημοσιογράφος,
εκδότης του περιοδικού "Υφος".
Παρουσίαση του διαδικτυακού τόπου του συγγραφέα
θα κάνει ο Γεώργιος Κούρος, ειδικός μηχανογράφισης.
Για το έργο του συγγραφέα θα μιλήσουν:
Ελένη Σαραντίτη, συγγραφέας κριτικός Λογοτεχνίας,
Μαρία Μαρκαντωνάτου, ποιήτρια, κριτικός λογοτεχνίας, φιλόλογος
Αποσπάσματα διαβάζει η Κατερίνα Γαβαλά, ηθοποιός
Συντονίζει και παρουσιάζει ο Πάνος Αϊβαλής, δημοσιογράφος,
εκδότης του περιοδικού "Υφος".
Παρουσίαση του διαδικτυακού τόπου του συγγραφέα
θα κάνει ο Γεώργιος Κούρος, ειδικός μηχανογράφισης.
"Πρόσωπο με Πρόσωπο" είναι η πρώτη συλλογή διηγημάτων του Νίκου Βαλλιανάτου που περιλαμβάνει εννέα διηγήματα. Το προηγούμενο βιβλίο του είναι η ποιητική συλλογή "Μην κρεμάτε τις ελπίδες να στεγνώσουν...", από τις εκδόσεις Ύφος.
Η ιστοσελίδα του λογοτέχνη Νίκου Βαλλιανάτου
που μπορείτε να επισκεφθείτε είναι: http://www.vallianatos./
και το email: books@vallianatos.gr
τηλ. επικοινωνίας: 6946 935859
Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009
Εφυγε ο εκδότης Βίκτωρ Παπαζήσης- καλό σου ταξίδι...
Ο Βίκτωρ Παπαζήσης γεννήθηκε το 1937 στην Αθήνα. Σπούδασε Οικονομικά στην Α.Β.Σ.Π. και από το 1956 ασχολήθηκε με τον ομώνυμο εκδοτικό οίκο που ίδρυσε, το 1929, ο πατέρας του Αργύρης Παπαζήσης.
Βαθύς γνώστης του χώρου του βιβλίου και της ακαδημαϊκής σκέψης, ανέλαβε εκδοτικές πρωτοβουλίες που σημάδεψαν ολόκληρες δεκαετίες. Οι επιλογές του σε βιβλία γύρω από την οικονομία, την κοινωνία, την πολιτική και τις επιστήμες του Ανθρώπου πρόσφεραν στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό μια άλλη διάσταση της γνώσης και το έφεραν σε επαφή με στοχαστές και διανοητές παγκόσμιας εμβέλειας.
Το 1969, ο Βίκτωρ Παπαζήσης συνελήφθη από τη Χούντα των συνταγματαρχών, βασανίστηκε και δικάστηκε για τη συμμετοχή του στη «Δημοκρατική Άμυνα». Παρέμεινε έγκλειστος μέχρι το καλοκαίρι του 1973. Την περίοδο αυτή ο εκδοτικός οίκος, αγνοώντας τη λογοκρισία και τις απειλές της δικτατορίας, συνέχισε την έκδοση πολιτικών βιβλίων, υπό τη διεύθυνση της αείμνηστης συζύγου του Ισαβέλλας Παπαζήση και του Δήμου Μαυρομμάτη.
Από τη μεταπολίτευση μέχρι τη μοιραία περιπέτεια της υγείας του ασχολήθηκε και με τον επαγγελματικό συνδικαλισμό (διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Εκδοτών Επιστημονικού Bιβλίoυ). Διετέλεσε, επίσης, πρόεδρος και μέλος Δ.Σ. πολλών Κινήσεων Πολιτών: Παρέμβαση, Κέντρο Νέας Πολιτικής-Παύλος Μπακογιάννης (ΚΕΝΕΠ).
Αρθρογράφησε, επίσης, σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά. Σήμερα το εκδοτικό του έργο συνεχίζει ο γιος του, Αλέξανδρος Παπαζήσης.
Η κηδεία του θα γίνει το Σάββατο, 31 Ιανουαρίου 2009, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών (Ιερός Ναός Αγ. Θεοδώρων) στις 12.30.
Η οικογένεια επιθυμεί αντί στεφάνων τα χρήματα να κατατεθούν στο «Ίδρυμα Ερευνών για το παιδί - Σπύρος Δοξιάδης».
Βαθύς γνώστης του χώρου του βιβλίου και της ακαδημαϊκής σκέψης, ανέλαβε εκδοτικές πρωτοβουλίες που σημάδεψαν ολόκληρες δεκαετίες. Οι επιλογές του σε βιβλία γύρω από την οικονομία, την κοινωνία, την πολιτική και τις επιστήμες του Ανθρώπου πρόσφεραν στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό μια άλλη διάσταση της γνώσης και το έφεραν σε επαφή με στοχαστές και διανοητές παγκόσμιας εμβέλειας.
Το 1969, ο Βίκτωρ Παπαζήσης συνελήφθη από τη Χούντα των συνταγματαρχών, βασανίστηκε και δικάστηκε για τη συμμετοχή του στη «Δημοκρατική Άμυνα». Παρέμεινε έγκλειστος μέχρι το καλοκαίρι του 1973. Την περίοδο αυτή ο εκδοτικός οίκος, αγνοώντας τη λογοκρισία και τις απειλές της δικτατορίας, συνέχισε την έκδοση πολιτικών βιβλίων, υπό τη διεύθυνση της αείμνηστης συζύγου του Ισαβέλλας Παπαζήση και του Δήμου Μαυρομμάτη.
Από τη μεταπολίτευση μέχρι τη μοιραία περιπέτεια της υγείας του ασχολήθηκε και με τον επαγγελματικό συνδικαλισμό (διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Εκδοτών Επιστημονικού Bιβλίoυ). Διετέλεσε, επίσης, πρόεδρος και μέλος Δ.Σ. πολλών Κινήσεων Πολιτών: Παρέμβαση, Κέντρο Νέας Πολιτικής-Παύλος Μπακογιάννης (ΚΕΝΕΠ).
Αρθρογράφησε, επίσης, σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά. Σήμερα το εκδοτικό του έργο συνεχίζει ο γιος του, Αλέξανδρος Παπαζήσης.
Η κηδεία του θα γίνει το Σάββατο, 31 Ιανουαρίου 2009, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών (Ιερός Ναός Αγ. Θεοδώρων) στις 12.30.
Η οικογένεια επιθυμεί αντί στεφάνων τα χρήματα να κατατεθούν στο «Ίδρυμα Ερευνών για το παιδί - Σπύρος Δοξιάδης».
Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009
Στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης η ερωτική επιστολή της Πιάφ προς τον Δ. Χορν
της Εντίτ Πιάφ
μπρος τον Δ.Χορν
Έκθεση για τον ηθοποιό
Η τετρασέλιδη ερωτική επιστολή προς τον Δημήτρη Χορν, γραμμένη με γαλάζιο μελάνι από το χέρι της Εντίτ Πιάφ, θα εκτεθεί από την προσεχή Πέμπτη στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, στο πλαίσιο της έκθεσης για τα 10 χρόνια από τον θάνατο του ηθοποιού.
Στη δημοπρασία της περασμένης Παρασκευής η επιστολή αγοράστηκε αντί 1.500 ευρώ από τον στενό συνεργάτη του Χορν Θεοδόση Ισαακίδη, ο οποίος επιμελείται του αρχείου του. Η επιστολή, με ημερομηνία 20/9/1946 (μαζί με τον φάκελο), καθώς και το τηλεγράφημα που του έστειλε στις 13/11/1946, μαζί με ένα πρόγραμμα από την αθηναϊκή εμφάνιση της Πιαφ στο Κοτοπούλη, θα φιλοξενηθούν στο Μουσείο.
Ιδιαίτερα προσωπική και φλογερή, η επιστολή της 31χρονης τότε Γαλλίδας ερμηνεύτριας προς τον 25χρονο ζεν πρεμιέ δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης των συναισθημάτων που έτρεφε για εκείνον. Μεταξύ άλλων τού έγραφε: «Επιστρέφοντας από το ταξίδι μου στην Αθήνα έλαμπα, και αυτή η λάμψη οφείλεται σε εσένα, έρωτά μου... Μην αφήσεις την καρδιά μου να πεθάνει! (...)
Ξέρω ότι είμαι ικανή να τα παρατήσω όλα για σένα. (...) Σε περίπου πενήντα μέρες θα επιστρέψω στην Αθήνα, την οποία αγαπώ πλέον όσο και το Παρίσι».
Η έκθεση «Δημήτρης Χορν» στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης θα διαρκέσει ως την Κυριακή 1η Φεβρουαρίου. Ενδιαμέσως προγραμματίζονται ξεναγήσεις από τον Θεοδόση Ισαακίδη, μουσική εκδήλωση με τραγούδια της Εντίτ Πιάφ αλλά και του Χορν, καθώς και μια συνάντηση-συζήτηση για το Θεατρικό Μουσείο (τη Δευτέρα 26 Ιανουαρίου στις 18.00), με τη συμμετοχή των Σταμάτη Φασουλή, Λυδίας Κονιόρδου, Κώστα Γεωργουσόπουλου, Βάλτερ Πούχνερ, Ιωάννας Παπαντωνίου, Χρήστου Λεοντή, Γιάννου Περλέγκα, Στεφανίας Γουλιώτη, Αποστολίας Παπαδαμάκη.
Ο διευθυντής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης κ. Χρήστος Σταμπολίδης θα προλογίσει και θα συντονίσει.
*από το http://www.in,gr/
Η έκθεση «Δημήτρης Χορν» στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης θα διαρκέσει ως την Κυριακή 1η Φεβρουαρίου. Ενδιαμέσως προγραμματίζονται ξεναγήσεις από τον Θεοδόση Ισαακίδη, μουσική εκδήλωση με τραγούδια της Εντίτ Πιάφ αλλά και του Χορν, καθώς και μια συνάντηση-συζήτηση για το Θεατρικό Μουσείο (τη Δευτέρα 26 Ιανουαρίου στις 18.00), με τη συμμετοχή των Σταμάτη Φασουλή, Λυδίας Κονιόρδου, Κώστα Γεωργουσόπουλου, Βάλτερ Πούχνερ, Ιωάννας Παπαντωνίου, Χρήστου Λεοντή, Γιάννου Περλέγκα, Στεφανίας Γουλιώτη, Αποστολίας Παπαδαμάκη.
Ο διευθυντής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης κ. Χρήστος Σταμπολίδης θα προλογίσει και θα συντονίσει.
*από το http://www.in,gr/
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)