ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΔΙΟΝΥΣΟΥ
Το βιβλίο αυτό θα παρουσιασθεί τη Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011,
στις 11.00΄π.μ., στο Πολιτιστικό Κέντρο της δ.κ. Διονύσου,
από τον φιλόλογο καθηγητή του Παν. Πατρών Αντώνη Σακελλαρίου
και από τον συμπολίτη μας συγγραφέα Άρη Γαβριηλίδη.
Την εκδήλωση διοργανώνει ο Οργανισμός Νεολαίας, Άθλησης και Πολιτισμού
του Δήμου Διονύσου «Ο Θέσπις» Ν.Π.Δ.Δ.
Στο α΄ μέρος του βιβλίου του με τίτλο «Η αρχαία Ικαρία και ο Διόνυσος» ο πολυγραφέστατος συντοπίτης μας αναφέρεται στο θεό Διόνυσο και στη σχέση του με την αρχαία Ικαρία, δηλαδή τη σημερινή δημοτική κοινότητα Διονύσου. Αναφέρεται επίσης, στην ουσία της Διονυσιακής λατρείας, στους μύθους, στους ύμνους και στα σύμβολα του θεού Διονύσου. Μιλάει για το Θέσπη που ήταν ο δημιουργός της δραματικής τέχνης, για τους Ικάριους χορηγούς, για τον αρχαιολογικό χώρο λατρείας του θεού που βρίσκεται κοντά μας, στη Ραπεντώσα και τέλος περιγράφει το χορηγικό μνημείο και τα άλλα αρχαιολογικά ευρήματα που υπάρχουν σήμερα σ’ αυτόν τον χώρο. Όποιος από τους συμπολίτες μας ήλθε και παρακολούθησε την όμορφη, καλοκαιρινή, μουσική βραδιά που οργάνωσε ο Σύλλογός μας σ' αυτό το χώρο, είχε την ευκαιρία να δει και να θαυμάσει το ημικυκλικό χορηγικό μνημείο που ο «Αγνίας Ξανθίδης Ξάνθιππος νικήσαντες ανέθεσαν». Όπως επίσης, τα ερείπια του ναού του Πυθίου Απόλλωνος με την επιγραφή: «ΙΚΑΡΙΩΝ ΤΟ ΠΥΘΙΟΝ» και τους έξη μαρμάρινους θρονίσκους της προεδρίας που δηλώνουν την ύπαρξη θεάτρου. Υπόψη ότι η αναστήλωση του χορηγικού μνημείου έχει γίνει με δαπάνες του Συλλόγου μας.
Στο β΄ μέρος του βιβλίου του ο κ. Θανάσης Κυριαζόπουλος αναφέρεται στον σύγχρονο Διόνυσο, στο κτήμα Ηλιόπουλου, στα λατομεία πεντελικού μαρμάρου, στο πρώην στρατόπεδο «Ντούνη», στις παιδικές κατασκηνώσεις ΤΥΠΕΤ, στα σχολεία μας, στα θεσμικά πρόσωπα, στους τοπικούς άρχοντες, στα έντυπα ενημέρωσης της περιοχής μας και σε άλλα πολλά εντόπιας πληροφόρησης ιστορικής και σύγχρονης χρονικής βάσης.
Το βιβλίο αυτό θα παρουσιασθεί τη Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011,στις 11.00΄π.μ., στο Πολιτιστικό Κέντρο της δ.κ. Διονύσου, από τον φιλόλογο καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Αντώνη Σακελλαρίου και από τον συμπολίτη μας συγγραφέα κ. Άρη Γαβριηλίδη. Την εκδήλωση διοργανώνει ο Οργανισμός Νεολαίας, Άθλησης και Πολιτισμού του Δήμου Διονύσου «Ο Θέσπις» Ν.Π.Δ.Δ.
Όποιος από τους συμπολίτες μας επιθυμεί να αποκτήσει και να έχει στη βιβλιοθήκη του αυτό το σημαντικό για την πόλη μας βιβλίο, θα μπορέσει να το προμηθευτεί από το βιβλιοπωλείο των κ.κ. Θ.Θεοδωρόπουλου και Γ. Βλάχου, στην πλατεία της Δροσιάς.
Νικ. Δακορώνιας
(Απόσπασμα από το βιβλίο του Θ.Κυριαζόπουλου “Διόνυσος: Η αρχαία Ικαρία της Αττικής” που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις/περιοδικό ΥΦΟΣ.)
Ο σημερινός Διόνυσος πήρε το όνομά του από τον αρχαίο θεό Διόνυσο μετά τις ανασκαφές του 1888 λόγω ερειπίων ναού αφιερωμένου στο Διόνυσο. Μέχρι τις ανασκαφές του 1888 ονομαζόταν Άγ. Γεώργιος από το ερειπωμένο στην περι ομώνυμο εκκλησάκι Άγιος Γεώργιος.
Μέχρι το 1900 περίπου οι πρώτοι κάτοικοι του σημερινού Διονύσου ήτανκτηνοτρόφοι, οι οποίοι είχαν έρθει από την περιοχή των Αγράφων, βλάχοι κυρίως. Αργότερα ήρθαν και τόμοι, λαξευτές μαρμάρου. Το Πεντελικό όρος ήταν πλούσι λευκό μάρμαρο.
Οι λατόμοι ήταν νησιώτες, Καρπάθιοι κυρίως αλλά και την Άνδρο, Τήνο… Τρένο από την Κηφισιά έφτανε μέχς Διόνυσο για τη μεταφορά των μαρμάρων. Έτσι δημιουργήθηκε σιγά σιγά ένας οικισμός, ο οποίος το 1912 επί Ελ. Βενιζέλοι υπουργού Εσωτερικών Εμ. Ρέπουλη με το υπ’ αριθ. 226Α <1 της 31-8-1912 ιδρύθηκε ανεξάρτητος οικισμός και μαζί με τη Ραπεντώσα προσαρτήθηκαν στο Μαραθώνα. Το 1928 με Π.Δ. ρυμοτομείται το δάσος του Διονύσου. Το 1929 (ΦΕΚ2221Α/6-7- 1929) προσαρτήθηκε στην κοινότητα της Σταμάτας, επί Ελ. Βενιζέλου και υπουργού Εσωτερικών Περ. Αργυρόπουλου. Το 1975 αποσπάστηκε από τη Σταμάτα και προσαρτήθηκε στην κοινότητα της Ροδόπολης (Μπάλα) (ΦΕΚ56Α (1-4-1975), και το 1979 με προεδρικό διάταγμα επί προεδρίας Κοον. Τσάτσου ο Διόνυσος αναγνωρίστηκε αυτόνομη κοινότητα.
«Προεδρικό Διάταγμα υπ'αριθ.78 Περί αναγνωρίσεως του συνοικισμού Διονύσου της Κοινότητος Μπάλας εν τη επαρχία και το νομώ Αττικής εις ιδίαν κοινότητα»
Έχοντες υπ'όψιν τας διατάξεις... και την υπ'αριθ. 25 της 25ης Ιανουαρίου 1979 γνωμοόότησιν του Συμβουλίου της Επικρατείας... αποφασίζομεν:
Ο συνοικισμός Δ ιόνυσος της κοινότητος Μπάλας της επαρχίας Αττικής του Νομού Αττικής αναγνωρίζεται εις ιδίαν κοινότητα υπό το όνομα «ΚοινότηςΔιονύσου»...
Εν Αθήναις τη 27 Ιανουαρίου 1979 Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας
Κων/νοςΔ. Τσάτσος Ο υφυπουργός Εσωτερικών Γεώργιος Σουφλιάς
- Οι πρώτες εκλογές ακυρώθηκαν μετά από ένσταση του υποψηφίου Δημ. Πολυχρονόπουλου, προέδρου του Συνεταιρισμού «Νέα Αιολίς», και στις επαναληπτικές εκλέχτηκε ο Στρατής Καρράς και. ανέλαβε τα καθήκοντά του το Μάρτιο του 1980.
Ο πληθυσμός τότε του Διονύσου, σύμφωνα με την απογραφή του 1971, ήταν 836 κάτοικοι, με προσαρτημένους και τους φαντάρους του τότε Στρατοπέδου Ντούνη. Ο πραγματικός πληθυσμός ήταν 563 κάτοικοι. Οι εκλογείς ήταν μόνο 142. Η πρώτη θητεία του Καρρά ήταν 2,5 χρόνια. Τα γραφεία της κοινότητας ήταν οτο οίκημα του Θ. Μπώμαν, επί της οδού Βακχών.
Το 1987 μετά από συμφωνία μεταξύ της κοινότητας του ΤΥ- ΠΕΤ και ΑΕΓΒΕ παραχωρείται το Ο.Τ. 20 για ανέγερση κοινοτικού καταστήματος, το οποίο κατασκευάστηκε επί Στρατή Καρρά το 1990.
Το 2006 ο Διόνυσος αναγνωρίστηκε (»ς δήμος και το 2009 εντάχθηκε στον καλλικρατικό δήμο Διονύσου με έδρατον Άγιο Στέφανο. Ο Διόνυσος με Προεδρικό Διάταγμα έχει χαρακτηριστεί ως περιοχή εξαιρετικού κάλλους και τόπος αμιγούς κατοικίας. Στο Διόνυσο ανήκει η Ραπεντώσα και η Αναγέννηση, πάνω από την Εκάλη, ανατολικά.
Θέρισμα στο πλατύ χωράφι Διονύσου, την δεκαετία του '40. Καμένα ακόμα όλα από τους Γερμανούς...
Το κτήμα του Ηλιόπουλου άρχιζε από την κορυφή της Πεντέλης με’χριτη λίμνη του Μαραθώνα και το μοναστήρι Βρανά και περιελάμβανε την Εκάλη μέχρι το σημερινό Καστρί, την Άνοιξη,τη Δροσιά,τη Ροδόπολη, το Μπογιάτι (Άγιο Στέφανο), τη Σταμάτα,το σημερινό Διόνυσο…
Η Ραπεντώσα δεν ανήκε στο κτήμα του Ηλιόπουλου, ανήκει στο Δημόσιο. Τα όρια του κτήματος του Ηλιόποχιλου έφταναν μέχρι το ρέμα της Ραπεντώσας. Την περιοχή της Ραπεντώσας είχε παραχωρήσει το Δημόσιο σε βοσκούς για χρήση και είχαν χτίσει μερικά σπιτάκια.
Το Μπογιάτι (Άγ. Στέφανο) είχε απαλλοτρίωσει το Κράτος από τον Ηλιόπουλο και το είχε παραχωρήσει σε πρόσφυγες. Στη Σταμάτα κατοικούσαν κυρίως Αρβανίτες και στη Ροδόπολη βλάχοι. Στο Διόνυσο κατοικούσαν κυρίως βλάχοι και μετά το 1910(;) και νησιώτες μαρμαροτεχνίτες, που εργάζονταν στα λατομεία. Μετά το 1980, κυρίως, η σύνθεση του πληθυσμού στι ς παραπάνω περιοχές άλλαξε… Μέχρι τη δεκαετία του 1960- 1970 στην περιοχή υπήρχαν λύκοι και τσακάλια!
Ο Συνεταιρισμός «Νέα Αιολίς» ιδρύθηκε το 1960 από ιδρυτικά μέλη, που ήταν φίλοι του Ηλία Ηλιόπουλου, και ζήτησαν την έκταση από τον Ηλ. Ηλιόπουλο προς αποκατάσταση των από Αϊβαλι, συμπατριωτών του Ηλία. Την έκταση αγόρασαν τότε. Η Εθνική Τράπεζα αγόρασε και αυτή τη γνωστή περιοχή (ΤΥΠΕΤ-Αιωνόβιο δάσος), περίπου 500 στρέμματα από τον Ηλιόπουλο.
- (Το ΤΥΠΕΤ (Ταμείο Υγείας Προσωπικού Εθνικής Τράπεζας) ανήκει στο Ταμείο Υγείας των υπαλλήλων της Εθν. Τράπεζας.
- Το αιωνόβιο δάσος ανήκει στην Εθνική Τράπεζα.
(To βιβλίο υπάρχει στο LIBRARY, Λ. Μαραθώνος 5Α, τηλ 210-8136572 , Δροσιά και στα τηλέ φωνα 22940-99125 και 210 6211742 . )
Ο Θανάσης Κυριαζόπουλος γεννήθηκε στο Ροεινό του Φαλάνθου το 1936. Φοίτησε στο Β΄ γυμνάσιο αρρένων της Τρίπολης (1948-1954). Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1954-1958-9) μετεκπαιδεύτηκε στην Σ.Ε.Λ.Μ.Ε. Αθηνών. Υπηρέτησε ως φιλόλογος καθηγητής και διετέλεσε γυμνασιάρχης και λυκειάρχης.
Έργα του:
- "Συμβολή στη διδασκαλία των εκθέσεων γυμνασίου"
- "Συμβολή στη διδασκαλία των εκθέσεων λυκείου"
- "Προβληματισμοί τόμοι 4"
- "Αφορμή για προβληματισμό τ.1 (σε συνεργασία με τον Ηλία Δημακάκο)"
- "Συμβολή στη διδασκαλία κειμένων νεοελληνικής λογοτεχνίας" (σε συνεργασία με τον Ηλία Δημακάκο και Ηλία Κατσούλη)
- "Το Ροεινό του Φαλάνθου", και το "Διόνυσος, η αρχαία Ικαρία, 2011.