~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
* από το 1988 * Τριάντα (30) xρόνια στο χώρο των εκδόσεων * στηρίζουμε τους δημιουργούς... και είμαστε δίπλα στους ανα-Γνώστες με αγάπη και σεβασμό στο βιβλίο.............. email: yfosmagazine@gmail.com
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Buchhandel Bowker Electre Informazioni Editoriali Micronet Nielsen Book Data

~~


"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΪΒΑΛΗ {από το 1988]

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΪΒΑΛΗ {από το 1988]
για επικοινωνία στα τηλ.: 22940 99125 & 210 8656.731 [καθημερινά 9.00 π.μ. με 9.00 μ.μ.] email:panosaivalis@gmail.com

Κάνουμε τις αγορές μας από τα καταστήματα της γειτονιάς μας

Powered By Blogger

Σάββατο 21 Ιουλίου 2018

Φώτης Κόντογλου: "Η ζωή μου περνά μέσα σε μια βαθιά ησυχία, που είναι γεμάτη από αρμονία, γεμάτη από έναν ακριβόν αιθέρα αρμονίας"


 Το μυαλό μου είναι πανταχού παρόν. Λογιών λογιών ιδέες. Μέρα και νύχτα. Είναι ιδέες που περνούν απ’ το κεφάλι του ανθρώπου κάθε εκατό χρόνια - άλλες κάθε διακόσα κι άλλες κάθε χίλια χρόνια. Είναι κι άλλες που περνούν για πρώτη και τελευταία φορά. Μάλιστα! Για πρώτη και για τελευταία! Τότες καταλαβαίνει κανένας πως ανοίγουνε οι ραφές του κεφαλιού του και πως πηδά ένα πράσινο παγωμένο φως από μέσα.. .
Μια μονάχη καν μέρα δεν περνά, δίχως, να μου φέρει καινούργια ευτυχία. Αν αγαπώ τη ζωή, βρίσκω πως δεν έχω άδικο, γιατί περιμένω με νέα πάντα λαχτάρα το νυμφίο που έρχεται, θαυμάζω πώς γίνεται να ’ναι πάντα καινούργιος ο κόσμος μπροστά μου. Ωστόσο ολοένα περιμένω καινούργιες στιγμές, και είναι ν’ απορέσει κανένας πού βρίσκεται η αιώνια, η αξόδευτη αγάπη μου για τόσα πράματα, κι η άσωστη ευτυχία που μου δίνουν... Περνούν μέρες ολόκληρες, εκατομμύρια καινούργιες στιγμές, που είναι μια άκοφτη σειρά από μυστήρια που πανηγυρίζουν γύρω μου με κινέζικα φαναράκια. Είμαι μέσα σε λουλούδια φερμένα από τόσο μακριά, που ξέρω πως θα πέθαινε η ψυχή μου ως να φτάξει σε κείνο το χαμένο άστρο. Μ’ όλα ταύτα μου μιλούν, και καταλαβαίνω στην εντέλεια τα λόγια τους, σα να ’σκυψα και να τα είδα απ’ το παραθύρι μου....
Αυτή είναι η τελευταία στιγμή στην περασμένη ζωή μου, αλλά η ψυχή μου περνά την τελευταία στιγμή όλου του κόσμου. Κάθε μινούτο καταλαβαίνω πως περνά μέσα μου, σα δοξαριά, ολόκληρη η ζωή της Γης, απ’ τον Τριλοβίτη ως τα τώρα. Μια φλέβα αναβρύζει μέσα μου σα σιντριβάνι..., οι σκέψεις μου είναι κατακάθαρες - λες και δεν είναι γυρίσματα του μυαλού, παρά νότες· είναι νότες· είναι λόγια νέτα, που τ’ ακούγω με τ’ αυτιά μου! ...
Έχω τη συνήθεια να κάνω την προσευχή μου πριν πλαγιάσω - τις περσότερες νύχτες γυρίζω και λέω μέσα μου: Μην και κάνεις τίποτ’ άλλο, μέρα νύχτα, παρά να προσεύχεσαι; Αλήθεια! Ένας αδιάκοπος ύμνος βγαίνει από τ’ αθώο και πρωτομίλητο στοματάκι της κάθε μου στιγμής... Η ζωή μου περνά μέσα σε μια βαθιά ησυχία, που είναι γεμάτη από αρμονία, γεμάτη από έναν ακριβόν αιθέρα αρμονίας. Μυριάδες πράματα, αμέτρητα πράματα· χρώματα που δεν μπορεί να τα ξεχωρίσει το μάτι, μούρμουρα που δεν μπορεί να τα πιάσει τ’ αυτί, μυρουδιές από λουλούδια ξωτικά και άγνωστα, χύνουν την ακατανόητη και μακάρια τούτη αρμονία! ... Μυριάδες πράματα, πράματα μυστηριώδη!... Το στόμα τους, όπως το δικό μου, είναι σφαλιστό - το μάτι τους καλυμμένο...Προσοχή! Μια αναπνοή μπορεί να τα σκορπίσει... Μ’ όλον τούτο έχουνε γιομίσει τον κόσμο χαρά κι ελπίδα.
Πόσες φορές χαμογέλασα, ακούγοντας να λεν πως η ευτυχία περνά γλήγορα!. Η ευτυχία του ενούς και τ’ αλλουνού! Εμένα όμως η ευτυχία μου είναι ένα φρέσκο, ένα παντοτινό κορίτσι· ένα αμάραντο λουλούδι, που το δροσίζει κάθε στιγμή το χέρι του Κυρίου. Η χάρη του κάνει να βλασταίνει η κάθε μου ώρα σαν το ξακουστό ραβδί του Ααρών.

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2018

Σαν σήμερα, 21 Ιουλίου 1928 πριν από 89 χρόνια αυτοκτονεί στην Πρέβεζα ο ποιητής Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928)



"Είναι καιρός να φανερώσω την τραγωδία μου. Το μεγαλύτερό μου ελάττωμα στάθηκε η αχαλίνωτη περιέργειά μου, η νοσηρή φαντασία και η προσπάθειά μου να πληροφορηθώ για όλες τις συγκινήσεις, χωρίς τις περισσότερες να μπορώ να τις αισθανθώ. Τη χυδαία, όμως, πράξη που μου αποδίδεται τη μισώ. Εζήτησα μόνο την ιδεατή ατμόσφαιρά της, την έσχατη πικρία. Ούτε είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για το επάγγελμα εκείνο. Ολόκληρο το παρελθόν μου πείθει γι' αυτό. Κάθε πραγματικότης μου ήταν αποκρουστική. Είχα τον ίλιγγο του κινδύνου. Και τον κίνδυνο που ήρθε τον δέχομαι με πρόθυμη καρδιά. Πληρώνω για όσους, καθώς εγώ, δεν έβλεπαν κανένα ιδανικό στη ζωή τους, έμειναν πάντα έρμαια των δισταγμών τους ή εθεώρησαν την ύπαρξή τους παιχνίδι χωρίς ουσία. Τους βλέπω να έρχονται ολοένα περισσότεροι μαζί με τους αιώνες. Σ' αυτούς απευθύνομαι. Αφού εδοκίμασα όλες τις χαρές !!! είμαι έτοιμος για έναν ατιμωτικό θάνατο"... 
~~~~~~~~~~~~~
Κώστας Καρυωτάκης, Έλληνας ποιητής. 
(Γεν. 30/10/1896 και Πέθανε 21 Ιουλίου 1928)
~~~~~~~~~~~~~

Σαν σήμερα, πριν από 89 χρόνια αυτοκτονεί στην Πρέβεζα ο ποιητής Κώστας Καρυωτάκης. Οι συνθήκες της αυτοκτονίας του και κυρίως η αφορμή που τον οδήγησε σε αυτή την πράξη θα παραμείνουν πάντα ένα μυστήριο. Γιατί σύμφωνα με τη σύγχρονη έρευνα ο Καρυωτάκης δεν αυτοκτόνησε από κατάθλιψη, ούτε εξαιτίας της μετάθεσής του στην Πρέβεζα, παρόλο που και οι δύο αυτοί λόγοι οπωσδήποτε επηρέασαν σοβαρά την ψυχική του διάθεση. 
Η αποχαιρετιστήρια επιστολή του προβλημάτισε και συζητήθηκε σχεδόν όσο κανένα άλλο κείμενο Έλληνα λογοτέχνη. Γνωρίζουμε το περιεχόμενό της μέχρι το 1980 χωρίς τα σημεία που βρίσκονται σε παρένθεση. Ας θυμηθούμε το περιβάλλον και την ατμόσφαιρα της εποχής. Ο ποιητής βρίσκεται με δυσμενή απόσπαση στην Πρέβεζα, με μια απειλητική κατηγορία να τον βαραίνει.

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2018

«Δάφνις και Χλόη» και «Αστέρω» σε προβολή στο Ηρώδειο

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ


Με τη συνοδεία της πρωτότυπης μουσικής του Φίλιππου Τσαλαχούρη, στις 14 Ιουλίου
Παρασκευή, 13 Ιουλίου 2018 

Αποκατεστημένες από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος, οι ταινίες των απαρχών του ελληνικού κινηματογράφου, «Δάφνις και Χλόη» (1931) του Ορέστη Λάσκου και «Αστέρω» (1929) του Δημήτρη Γαζιάδη, προβάλλονται με τη συνοδεία της πρωτότυπης μουσικής σύνθεσης του Φίλιππου Τσαλαχούρη, στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού (πεζόδρομος Διονυσίου Αρεοπαγίτου - Ακρόπολη), στις 14 Ιουλίου, στις 9 το βράδυ.
«Δάφνις και Χλόη»
Αν και βωβή, η ταινία είχε προβληθεί με μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό –στην Πολωνία, τη Ρουμανία, τη Γερμανία και τη Αμερική. Δυο χρόνια μετά τον πόλεμο, ο Ορέστης Λάσκος κυκλοφορεί και μια ομιλούσα εκδοχή της. Ο Δημήτρης Μεραβίδης, που έχει τη διεύθυνση φωτογραφίας, χρησιμοποιεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα παγχρωματικό φιλμ, στο οποίο τονίζονται με καθαρότητα όλες οι αποχρώσεις του γκρίζου.
Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν εξ ολοκλήρου στα τοπία της Μυτιλήνης, με εξαίρεση τη σκηνή του λουτρού, η οποία γυρίστηκε στη λίμνη της Βουλιαγμένης και στην οποία η ηρωίδα απεικονίζεται γυμνή, με πρωτόγνωρα αγνό ερωτισμό. Η σκηνή αυτή αποτελεί και το πρώτο γυμνό στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο. Το 1969, ο Λάσκος ξανασκηνοθέτησε το ριμέικ της ταινίας του.
Το Τμήμα Αποκατάστασης της Ταινιοθήκης, ύστερα από έρευνες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, κατόρθωσε να αποκτήσει σημαντικό μέρος του υλικού αυτού και προσπάθησε να αποκαταστήσει την ταινία στην πρώτη της μορφή. Οι εργασίες αποκατάστασης ολοκληρώθηκαν το 1992, με την επίβλεψη και τη συνεργασία του ίδιου του Ορέστη Λάσκου που προσπάθησε να «θυμηθεί» την ταινία καρέ - καρέ, αλλά και να ανασυνθέσει τους αυθεντικούς μεσότιτλους, αντικαθιστώντας έτσι τα ηχητικά μέρη με ομιλία.
«Αστέρω»
Η τρίτη παραγωγή της DAG Film σκιαγραφεί το πορτρέτο της Αστέρως, μιας ερωτευμένης βοσκοπούλας, την οποία υποδύεται η - δημοφιλής τότε - ηθοποιός Αλίκη Θεοδωρίδου. Το σενάριο βασίζεται σε κείμενο του Παύλου Νιρβάνα, διασκευή του μυθιστορήματος της Αμερικανίδας Έλεν Χαντ Τζάκσον, «Ραμόνα», που αφηγείτο έναν απαγορευμένο έρωτα μεταξύ Ινδιάνων και είχε μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη από τον Ντέιβιντ Γκρίφιθ.
Η ελληνική εκδοχή τοποθετείται σε ένα ορεινό χωριό της Πελοποννήσου, όπου ζει ο πλούσιος τσέλιγκας κυρ - Μήτρος με τη γυναίκα του, Ασημίνα, τον γιο του, Θύμιο, και την ψυχοκόρη του, Αστέρω. Τα παιδιά αγαπιούνται, αλλά ο κυρ - Μήτρος παντρεύει την Αστέρω με τον αρχιτσέλιγκα Στάμο. Όταν, όμως, ο Στάμος σκοτώνεται και η Αστέρω χάνει τα λογικά της, ο κυρ - Μήτρος,ο οποίος βλέπει τον γιο του να μαραζώνει, του αποκαλύπτει ότι όλη τους η περιουσία είναι της Αστέρως και τον προτρέπει να την παντρευτεί.
Στο είδος της ταινίας - «φουστανέλας» ή «βουκολικής περιπέτειας», που είχε μεγάλη απήχηση στο κοινό, βασίστηκαν μεγάλες εμπορικές επιτυχίες της εποχής, βωβές και ομιλούσες. Η εξιδανίκευση της ελληνικής υπαίθρου λειτούργησε ως διέξοδος στις αντίξοες συνθήκες της καθημερινότητας. Καθώς η ελληνική διανόηση δεν είχε ακόμα στραφεί στο αστικό προλεταριάτο, οι ταινίες της εποχής αξιοποίησαν μελοδραματικά μοτίβα και ποιμενικά δράματα από το ρεπερτόριο της θεατρικής σκηνής και της ξένης κινηματογραφικής παραγωγής.
Τον Ιανουάριο του 1944, κυκλοφόρησε στις αίθουσες ομιλούσα εκδοχή της «Αστέρως», με μουσική του Γιάννη Βιδάλη, ενώ, το 1959, γυρίστηκε από τον Ντίνο Δημόπουλο το πασίγνωστο ριμέικ με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, σε έναν από τους πρώτους ρόλους της κινηματογραφικής καριέρας της.
Η «Αστέρω» του 1929 αποκαταστάθηκε με βάση την κόπια με γαλλικούς μεσότιτλους, που ανακαλύφθηκε το 2003 στη Γαλλική Ταινιοθήκη, χάρη στο κοινοτικό πρόγραμμα Lumière, το οποίο, από το 1992, έθεσε τις βάσεις για επισταμένη έρευνα, προκειμένου να ανευρεθούν χαμένες ταινίες. Η αποκατάσταση του μοναδικού αυτού αντιτύπου της ταινίας αποτελεί καρπό συνεργασίας της Ταινιοθήκης της Ελλάδος και της Γαλλικής Ταινιοθήκης.
«Είναι πάντοτε πρόκληση»
Ο Φίλιππος Τσαλαχούρης σημειώνει: «Η μουσική για τον κινηματογράφο, για κάθε συνθέτη, είναι πάντοτε πρόκληση. Η δημιουργία, όμως, μουσικής για μια ταινία βωβή ξεπερνά τα δεδομένα κινηματογραφικά όρια, γίνεται κάτι περισσότερο που απαιτεί άλλης κλίμακας συνθετική λογική. Η μουσική γίνεται λόγος, αφήγηση, δραματουργία. Ως τέτοια την αντιμετωπίζω κι εγώ. Ο λόγος που αναλαμβάνω να ερμηνεύσω ο ίδιος στο πιάνο αυτήν τη μουσική, πέρα από τον έλεγχο αυτής της μουσικής πρότασης, είναι και το συναρπαστικό συναίσθημα που έχει ο συνοδός - πιανίστας μιας βωβής ταινίας, όταν γίνεται “ζωντανό” μέρος της ίδιας της προβολής».
Πληροφορίες
Ωδείο Ηρώδου Αττικού: πεζόδρομος Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Ακρόπολη - Αθήνα, τηλ.: 210 3241807. Τιμές εισιτηρίων: 5 έως 12 ευρώ. Πώληση εισιτηρίων: κεντρικά εκδοτήρια Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: Πανεπιστημίου 39 - εντός στοάς Πεσμαζόγλου, καταστήματα: Seven Spots, Reload, Media Markt, βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, πολυχώρος Yoleni’s, Viva Kiosk στο Σύνταγμα, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, τηλεφωνικά: 210 3272000, ομαδικές κρατήσεις: 210 3222720, κρατήσεις ΑΜΕΑ: 211 7800056 (ώρες λειτουργίας: 9:00 - 17:00), ηλεκτρονικά: greekfestival.gr και viva.gr.