ΑΡΚΑΔΕΣ, ΟΙ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΩΩΝ ΓΕΝΝΗΤΟΡΕΣ

- ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ -

                                                       Γράφει ο Τριπολίτης Γ. ΤΑΓΚΑΛΟΣ

Ο τρωϊκός πόλεμος έγινε παγκοσμίως γνωστός με το λυρικό έργο του Μεγάλου και Αθάνατου ΟΜΗΡΟΥ, ο οποίος με το λυρικό και τις Α-Ω ραψωδίες της, ψάλλει δια της ποιήσεως τις διαμάχες, τα ελαττώματα, τις συγκρούσεις, τα προτερήματα, τις αντιδράσεις και τα κατορθώματα των Αχαιών (Ελλήνων) αλλά και Τρωών, ορισμένων περιόδων ενός δεκαετούς πολέμου.

          Ενός πολέμου, ο οποίος δικαίως έχει χαρακτηριστεί ως εμφύλιος και αδελφοκτόνος, καθόσον και οι Τρώες είχαν ολοφάνερη και τεκμηριωμένη ελληνική καταγωγή, με ίδιους θεσμούς, πανομοιότυπη ευσέβεια και θεολατρεία, ήθη και έθιμα, όμοια διοίκηση και την ίδια, όπως φαίνεται από το ομηρικό κείμενο ελληνική γλώσσα.

          Γράφει ο ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Ο ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΕΥΣ: «Και των Τρώων έθνος ελληνικόν ην, εκ Πελοποννήσου ποτέ ωρμημένον» (Ρωμ. Αρχ. Α΄ 61ηεε).

          Όπως δε προκύπτει και από την αναφερόμενη στο παρόν, βιβλιογραφία, οι ΤΡΩΕΣ προέρχονται πράγματι από τους Έλληνες και δη από τους ΑΡΚΑΔΕΣ (Πελασγούς).

          Γενάρχης τους, όπως γενεαλογεί και ο ΟΜΗΡΟΣ (ΙΛ. Υ215) είναι ο ΑΡΚΑΣ ΔΑΡΔΑΝΟΣ, γιος του ΔΙΑ και της κόρης του Βασιλιά της Αρκαδίας ΗΛΕΚΤΡΑΣ. Ο Δάρδανος παντρεύτηκε τη ΧΡΥΣΗ, κόρη του ΠΑΛΑΝΤΟΣ και απέκτησε δύο γιους τον ΔΙΜΑ και τον ΙΔΑΙΟΝ.

     Σύμφωνα με την παράδοση, στην ΑΡΚΑΔΙΑ έγινε μεγάλος και καταστρεπτικός σεισμός, ακολουθούμενος από ολοκληρωτικό κατακλυσμό, με αποτέλεσμα να καταστραφούν τα πάντα και να μην είναι εφεξής δυνατή η στοιχειώδης διατροφή του πληθυσμού.

          Τότε ο ΔΑΡΔΑΝΟΣ με την οικογένειά του και μεγάλου αριθμού Αρκάδων εγκατέλειψαν τη χώρα τους και διεκπεραιώθησαν – κατά την  παράδοση – στη Νήσο ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ (!!!) όπου και εγκαταστάθηκαν.

          Αργότερα, πέρασαν στην απέναντι Μικρασιατική ακτή όπου ο εκεί Βασιλιάς ΤΕΥΚΡΟΣ τους υποδέχθηκε ευμενώς.

          Ο ΔΑΡΔΑΝΟΣ ίδρυσε εκεί την πόλη ΔΑΡΔΑΝΙΣ ή ΔΑΡΔΑΝΙΑ, η οποία δεν διεσώθη. Όμως το όνομά του δόθηκε στα εκεί στενά του Ελλησπόντου «τα ΔΑΡΔΑΝΕΛΛΙΑ» όπως και μέχρι σήμερα ονομάζονται.

          Ο ΔΑΡΔΑΝΟΣ, απέκτησε με τη νέα σύζυγό του, τη θυγατέρα του ΤΕΥΚΡΟΥ την ΑΡΙΣΒΗ (η ΧΡΥΣΗ είχε πεθάνει) γιο τον ΕΡΕΧΘΟΝΙΟΝ ο οποίος έγινε και βασιλιάς.

          Γιος του ΕΡΕΧΘΟΝΙΟΥ ήταν ο ΤΡΩΑΣ, τούτου γιος ήταν ο ΙΛΟΣ και γιος του ο ΛΑΟΜΕΔΟΝΤΑΣ. Αυτός απέκτησε γιο τον ΠΡΙΑΜΟ, ο οποίος με τη σύζυγό του ΕΚΑΒΗ απέκτησε δύο γιους, τον ΕΚΤΟΡΑ και τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΝ ή ΠΑΡΙΝ. Ο ΕΚΤΟΡΑΣ εκτός από τον αύθαστον ηρωισμό του (πρώτος μεταξύ των ΤΡΩΩΝ και των συμμάχων τους) έμεινε γνωστός στην οικουμένη, όταν σε συμβουλή του σοφού των Τρώων ΠΟΛΥΔΑΜΑΝΤΟΣ, να επιστρέψουν στο άπαρτο κάστρο γιατί οι οιωνοί ήσαν αρνητικοί, του απάντησε με το περίφημο: «ΕΙΣ ΟΙΩΝΟΣ ΑΡΙΣΤΟΣ ΑΜΥΝΕΣΘΑΙ ΠΑΤΡΙΣ» που μέσω του Ομηρικού έπους διαδόθηκε παγκοσμίως ως ένδειξη του προς την ΠΑΤΡΙΔΑ καθήκοντος. (ΙΛ/Μ/243)

          Ο Τρωικός πόλεμος έγινε για να τιμωρηθεί η ΑΣΕΒΕΙΑ και να επαναφέρουν στην ΠΑΤΡΙΔΑ το απαχθέν κάλος (ήτοι την ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ) ή κατ’ άλλους για τους αμύθητους θησαυρούς της ΠΟΛΥΧΡΥΣΗΣ και ΠΟΛΥΧΑΛΚΗΣ χώρας (ΙΛ/Σ/289) ή ακόμη – κατ’ άλλους – για τον έλεγχο των στενών των Δαρδανελλίων υπό των Τρώων, εμπόδιο σοβαρό για τις διελεύσεις του ισχυρότατου τότε εμπορικού στόλου των ΜΥΚΗΝΩΝ και λοιπών ελληνικών πόλεων – κρατών.

          Στην εκστρατεία συμμετείχαν 29 πόλεις – κράτη με μια μεγάλη δύναμη 100.000 ανδρών που επέβαιναν σε 1186 πλοία με αρχιστράτηγον τον ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑ.

          Συμμετείχαν και οι ΑΡΚΑΔΕΣ με αρχηγό τους τον ΑΓΑΠΗΝΟΡΑ, επιβαίνοντες σε 60 πλοία που τους παραχώρησε ο ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ.

          Όμως, ΑΡΚΑΔΕΣ είχαν φτάσει ενωρίτερα του Τρωικού πολέμου σ’ αυτή την περιοχή και δη στη γειτονική ΜΥΣΙΑ. Γνωστή είναι η περίπτωση της Αύγης. Η ΑΥΓΗ ήταν κόρη του Βασιλιά της ΤΕΓΕΑΣ ΑΛΕΟΥ, ο οποίος για να την τιμωρήσει επειδή απέκτησε γιο «νόθο» με τον ΗΡΑΚΛΗ, τον ΤΗΛΕΦΟ, την παρέδωσε στο Βασιλιά του ΝΑΥΠΛΙΟΥ, τον ΝΑΥΠΛΙΟΝ για να την πνίξει στη θάλασσα. Εκείνος όμως την φυγάδεψε στη ΜΥΣΙΑ της Μ. ΑΣΙΑΣ, όπου η ΑΥΓΗ κατόρθωσε να γίνει και βασίλισσα.

          Ο γιος της ΤΗΛΕΦΟΣ αφού κατόρθωσε να επιζήσει στο όρος ΠΑΡΘΕΝΙΟ όπου τον εγκατέλειψαν για να πεθάνει, μεγάλος πια και ακολουθώντας σχετικό χρησμό του μαντείου των ΔΕΛΦΩΝ, βρέθηκε κι αυτός στη ΜΥΣΙΑ όπου μάλιστα, προσπάθησε να παντρευτεί την ΑΥΓΗ, μη γνωρίζοντας τη συγγένεια, μέχρις ότου ο ΗΡΑΚΛΗΣ τον ενημέρωσε σχετικώς.

          Ο ΤΗΛΕΦΟΣ ο οποίος κατόρθωσε να γίνει βασιλιάς, πήγε με το μέρος των Τρώων. Μονομάχησε με τον ΑΧΙΛΛΕΑ, από τον οποίον τραυματίστηκε στο μηρό. Επειδή η πληγή δεν έκλεινε, ρωτήθηκε το Μαντείο της ΛΥΚΙΑΣ (ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ) και ο χρησμός ήταν: «Ο ΤΡΩΣΑΣ και ΙΑΣΕΤΑΙ» δηλαδή αυτός που σε τραυμάτισε θα σε κάνει καλά, πήραν λοιπόν σκουριά από το δόρυ του Αχιλλέα, την έριξαν πάνω στην πληγή και αυτή έκλεισε. (Ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ συμφώνησε γιατί κάποιος χρηστός έλεγε ότι η ΤΡΟΙΑ θα καταληφθεί με τη βοήθεια του Ηρακλειδή ΤΗΛΕΦΟΥ).

******

          Ο γράφων, απέχει έφη φωτός από τις επί του θέματος γνώσεις των αρμοδίων Αρχαιολόγων, όμως το κείμενο αυτό γράφτηκε βασισμένο αποκλειστικά στην αναφερόμενη βιβλιογραφία, από αγάπη για την ιστορική ΑΡΚΑΔΙΑ μας (Μυθική, αρχαία, νεότερη και νέα) για να γνωρίσουν οι σημερινοί νέοι ΑΡΚΑΔΕΣ, μέρος από τα έτη των προγόνων μας, μιας και δεν έχουν πλέον την έφεση ή τον χρόνο για διάβασμα, ιδιαίτερα ιστορικών κειμένων, αγνοώντας το «ΟΛΒΙΟΣ ΟΣΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΙΣ ΕΞΧΕΝ ΜΑΘΗΣΙΝ» (Ευριπίδης 480 π.χ.).       

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

·       Πολύβιου ΜΑΡΙΑ: ΟΜΗΡΟΣ (ΙΛΙΑΣ) ο διαχρονικός Δάσκαλος, 2008

·       Πολύβιου ΜΑΡΙΑ: Η Ελλάδα βιάζεται, 2010

·       Άννα ΤΣΙΡΟΠΟΥΛΟΥ: ΟΜΗΡΟΣ ΤΗΛΕΜΑΧΟΥ ΟΛΥΣΣΙΔΗΣ, 2003

·       Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό ΗΛΙΟΥ

·       Γ.Ε.Σ. Πολεμική Ιστορία των Ελλήνων, 1968, σελ. 3 από 3